του Νίκου Σιακαντάρη

Από το 2016 και κατόπιν του υπ’ αριθμ. ΔΟΣ 1051902 ΕΞ 2016/31.3.2016 εγγράφου της  Διεύθυνσης Διεθνών Σχέσεων αναφορικά με την εφαρμογή της Σύμβασης αποφυγής διπλής φορολογίας μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου ως προς τη διανομή μερισμάτων, αποσαφηνίστηκε, για πρώτη φορά, ότι στην περίπτωση διανομής τακτικού μερίσματος απο Κυπριακή εταιρεία, ο Έλληνας μέτοχος είχε το δικαίωμα να αφαιρέσει απο τον αναλογούντα ελληνικό φόρο επί των μερισμάτων (15%), το ποσοστό του αλλοδαπού εταιρικού φόρου που αναλογούσε στα διανεμόμενα μερίσματα.

Πρακτικά δηλαδή για να γίνει κατανοητή η διευκρίνηση, εφόσον Έλληνας κάτοικος αποκτούσε μερίσματα απο κυπριακή εταιρεία, έπρεπε για το ποσό των μερισμάτων να καταβάλει φόρο 15% στην Ελλάδα.  Με την διευκρίνηση αυτή ωστόσο δόθηκε το δικαίωμα να αφαιρεθεί ο εταιρικός κυπριακός φόρος 12,5 % και συνεπώς ο Έλληνας δικαιούχος των μερισμάτων να επιβαρύνεται με μόλις επιπλέον 2.5% ποσοστό φόρου.

Η οδηγία αυτή και με δεδομένο ότι ήταν η πρώτη φορά που γινόνταν ευρέως αποδεκτή αυτή η  ερμηνεία των ΣΑΔΦ, οδήγησε σε διαφορετικού τύπου μεταχείριση της φορολόγησης του εισοδήματος των αλλοδαπών μερισμάτων απο τις κατά τόπους αρμόδιες φορολογικές αρχές.  Βρεθήκαμε δηλαδή στο ίδιο έργο θεατές όπου παρόμοιες υποθέσεις κρινόντουσαν με διαφορετικά κριτήρια απο την κάθε αρμόδια ΔΟΥ, και ως αποτέλεσμα αυτού ήταν οι υποθέσεις να συσσωρεύονται στην Δευτεροβάθμια Επιτροπή Διαφορών (ΔΕΔ) και στα διοικητικά δικαστήρια.

Με την πρόσφατη λοιπόν εγκύκλιο του Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων Γιώργου Πιτσιλή (Ε. 2018/2019) αποσαφηνίστηκε οριστικά το πλαίσιο και αποτυπώθηκαν και επιπλέον συμβάσεις αποφυγής διπλής φορολογίας της Ελλάδας με άλλες 10 χώρες, οι οποίες περιέχουν διατάξεις σχετικά με την πίστωση και για τον εταιρικό φόρο που αναλογεί στα διανεμόμενα μερίσματα (underlying tax credit). Οι χώρες αυτές είναι η Αλβανία, Αρμενία, Γεωργία, Εσθονία, Αγγλία, Κίνα Λετονία, Ουζμπεκιστάν, Λιθουανία και Σλοβενία.

Λαμβάνοντας τα παραπάνω υπόψη μας, αποπειραθήκαμε να μελετήσουμε το φορολογικό καθεστώς των 11 αυτών κρατών ως προς το ποσοστό του εταιρικού φόρου αλλά και του παρακρατηθέντος φόρου επί των μερισμάτων και καταλήξαμε στην παρακάτω κατάταξη που δείχνει ποιά επένδυση σε ποια χώρα είναι συμφερότερη απο φορολογικό σκοπιά για τον Έλληνα επενδυτή.

Σε όλες τις περιπτώσεις του παραδείγματος μας υποθέσαμε ότι οι αλλοδαπές εταιρίες είχαν εταιρικά κέρδη ΕΥΡΩ 100.000

Όπως γίνεται αντιληπτό, ο επενδυτής σε εταιρία στην Κύπρο είναι αυτός που θα λάβει το μεγαλύτερο καθαρό ποσό μερισμάτων σε αντίθεση με τον επενδυτή σε εταιρεία στο Ηνωμένο Βασίλειο που θα λάβει το μικρότερο.  Ευνόητο είναι πως η απόφαση επένδυσης σε μία ξένη χώρα συμπεριλαμβάνει εκτός της μελέτης του φορολογικού περιβάλλοντος και πολλά επιπρόσθετα στοιχεία.

Η ερμηνεία των ΣΑΔΦ είναι κομβικής σημασίας για την τελική απόφαση επένδυσης ή όχι σε ένα ξένο κράτος και εκτιμούμε ότι και για σκοπούς αποφυγής της διακριτικής μεταχείρισης σκόπιμο θα ήταν το Υπουργείο να προσπαθήσει ενδεχομένως να ξεκινήσει μία συζήτηση τροποποίησης των υπολοίπων ΣΑΔΦ ούτως ώστε και αυτές να συμπεριλάβουν την δυνατότητα πίστωσης του αλλοδαπού εταιρικού φόρου επί των διανεμηθέντων μερισμάτων.

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο Έθνος της Κυριακής στις 10.02.2019.